ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΟΥ (ΗΛΙΑΣ) Ο ΘΕΣΒΙΤΗΣ ~ ΙΕΡΟΨΑΛΤΗΣ ΑΠΟ ΚΙΛΚΙΣ

ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΟΥ (ΗΛΙΑΣ) Ο ΘΕΣΒΙΤΗΣ

(Αφιερωμένο στον Ιερό Ναό του Προφήτη Ηλιού Κιλκίς)

«Πολλοί εξαφανίζουν το δίκαιο, όταν καταφρονούν τους φτωχούς και δεν ελέγχουν τους ισχυρούς που τους καταδυναστεύουν» (Μέγας Βασίλειος).

Βιογραφία

Ο προφήτης Ηλίας έζησε τον 9 π.Χ. αιώνα και ήταν γιος του Σωβάκ και καταγόταν από τη Θέσβη (γι' αυτό και ονομάστηκε Θεσβίτης), το σημερινό El Istib, της περιοχής Γαλαάδ, και άνηκε στην φυλή του Ααρών. Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του είδε μία θεία οπτασία: Δύο άνδρες λευκοφορεμένοι τον ονόμαζαν Ηλία, τον σπαργάνωναν με φωτιά και του έδιναν φλόγα να φάει. Τότε ο πατέρας του, πήγε στα Ιεροσόλυμα και αφού περιέγραψε την οπτασία στους ιερείς, εκείνοι του είπαν ερμηνεύοντας την οπτασία, ότι ο γιος του θα γίνει προφήτης και θα κρίνει το Ισραήλ με δίκοπο μαχαίρι και φωτιά.

Ο Προφήτης άσκησε το προφητικό του χάρισμα επί 25 έτη. Προείπε για την έλευση του Χριστού στην γη 816 χρόνια πριν. Ήταν τόσο μεγάλη η πίστη του, που κατέβασε τρεις φορές φωτιά από τον ουρανό κάνοντας τους Ισραηλίτες με μια φωνή να πουν: «ἀληθῶς Κύριος ὁ Θεός, αὐτὸς ὁ Θεός» (Βασιλειών Γ' ιη' 39), δηλαδή, Αληθινά! Ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ, αυτός είναι ο μόνος πραγματικός και αληθινός Θεός. Επίσης, σταμάτησε την βροχή και ανάστησε νεκρούς, όπως το νεκρό γιο της Σεραφθίας χήρας. Με την φωτιά μάλιστα έκαψε τους εκατό στρατιώτες που είχε στείλει ο βασιλιάς Οχοζίας για να τον συλλάβουν. Στο όρος Χωρήβ είδε τον ίδιο τον Θεό, όσο είναι δυνατό, βέβαια, να Τον δει άνθρωπος, διέσχισε τον Ιορδάνη με την μυλωτή του (ρούχο από προβιά και στη μέση του είχε δερμάτινη ζώνη) και τέλος ανελήφθη με άρμα πυρός στον ουρανό. Επίσης παρέστη στην Μεταμόρφωση του Χριστού μαζί με τον Μωϋσή.

Να σημειώσουμε, ότι ο προφήτης Ηλίας, είχε μαθητή τον προφήτη Ελισσαίο. (14 Ιουνίου).

ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΟΥ ( ΗΛΙΑΣ ) Ο ΚΙΛΚΙΣΙΩΤΗΣ

Στο ανατολικό μέρος του Κιλκίς , στην περιοχή «Σαλάτς» υπάρχει μικρός Ιερός Ναός κτισμένος (η πλάκα με το έτος κατασκευής δεν υπάρχει πλέον ή την έβαψαν αν θυμάμαι καλά το 1904) προς τιμή του Προφήτη Ηλιού, προστάτη των αρτοποιείων.

Παλαιότερα από μαρτυρίες πρέπει να ήταν ανδρώα Ιερά Μονή , καθόσον πάλι από μαρτυρίες παλαιοτέρων, βρέθηκαν οστά μοναχών (αναγνώριση ως μοναχοί από τον τρόπο ταφή τους).

Στις μέρες μας ο εν λόγω Ναός Λειτουργεί μόνο στην μνήμη του Προφήτη την 19 και 20 Ιουλίου με τέλεση εσπερινού και Θείας Λειτουργίας αντίστοιχα, όπως πανηγυρικά τελέσθηκαν και φέτος.

Το 2001, Μεγάλη Σαρακοστή του Πάσχα, πληροφορήθηκα από τον τότε Ιερέα του Ιερού Ναού, Πατέρα Πολύκαρπο Γεωργιάδη, ότι λειτουργεί κανονικά κάθε Κυριακή και εορτές.

Επειδή ερασιτεχνικά ασχολούμουν και ασχολούμαι με την Βυζαντινή Μουσική, όντως μετέβην και ανέλαβα περίπου για τρία έτη το αναλόγιο (άμισθα).

Ο Ναός ήταν εγκαταλειμμένος και ασυντήρητος καθώς επίσης και το προαύλιο αυτού, έτσι φτιάξαμε μια άτυπη ομάδα και με το μεράκι του Πατέρα Πολύκαρπου δώσαμε μια άλλη όψη με αποτέλεσμα να εκκλησιάζονται πάρα πολλοί πολίτες του Κιλκίς και μάλιστα διαφορετικών ενοριών , που πολλές φορές όταν ο καιρός το επέτρεπε ίσταντο και έξω του Ναού.

Κάθε Σάββατο ή παραμονή μεγάλων εορτών τελούσαμε τον καθιερωμένο Εσπερινό με συμμετοχή αρκετού κόσμου.

Κάποιο απόγευμα ενός Σαββάτου μετά τον Εσπερινό καθόμασταν με τον Πατέρα Πολύκαρπο σε ένα παγκάκι και μου λέει: «Ευάγγελε πρέπει να κάνουμε καμπαναριό με μια μεγάλη καμπάνα να ακούγετε απέναντι στο Αι Γιώργη, η ιδέα έγινε πραγματικότητα το 2002 με τις εισφορές του κόσμου».

Η προσπάθεια βελτίωσης ήταν σχεδόν καθημερινή, αλλά δυστυχώς, το 2004 μετά την Ανάσταση και κατά την διάρκεια της Πεντηκοστής, με απόφαση του Μητροπολίτη έπαυσε η λειτουργία του, χωρίς καμιά δικαιολογία ή τουλάχιστον δεν την έμαθα εγώ ποτέ. Βέβαια υπάρχουν Ιερείς που ξέρουν τον λόγο ή του λόγους και ίσως επιδίωξαν το «κλείσιμο» του Ιερού Ναού, ας τους έχει όμως καλά ο μεγάλος Θεός και ας τους φωτίζει ο Προφήτης Ηλιού.

Προσωπικά αισθάνθηκα μεγάλη πικρία καθόσον ήταν ένας χώρος κατάνυξης, προσευχής και πραγματικής περισυλλογής, για αρκετούς συμπολίτες μας, αλλά και για όσους φρόντιζαν τον Ιερό Ναό. «Η ησυχία είναι μυστική προσευχή και πολύ βοηθάει στην προσευχή σαν την άδηλη αναπνοή στον άνθρωπο» (ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ).

Ακόμα και σήμερα διερωτώμαι, στις δύσκολες ημέρες που περνά ο λαός μας, αντί να ανοίγουμε αυτούς τους ιστορικούς Ναούς, οι οποίοι, μπορεί να μην παρέχουν πολυτέλεια, αλλά για ορισμένους πιστούς είναι χώρος κατάνυξης, να τους κλείνουμε, και κατά συνέπεια τους αφήνουμε να υποστούν την φθορά του χρόνου και κάποια στιγμή να γκρεμιστούν.

Στη συνέχεια αυτού του αφιερώματος θέλω ν΄ αναφερθώ σε δύο θαυμαστά γεγονότα που συνέβησαν στον Ιερό Ναό, τα οποία ίσως για μερικούς να θεωρηθούν φανταστικά ή και ακόμη ως πλάνη, την κρίση την αφήνω στον κάθε ένα από τους αναγνώστες, αναλόγως της προαίρεσής του.

Βέβαια αδιάψευστος μάρτυρα είναι ο εν ζωή Πατέρας Πολύκαρπος , τον οποίο χαρακτηρίζει ο υπέρμετρος πατριωτισμός του, η αγάπη προς τον Χριστό , την Παναγία και τους Αγίους, στοιχεία που δεν ήταν αρεστά σε αρκετούς από τους «σύγχρονους» Ιερείς της Μητροπόλεως μας, αλλά και κάποιας μερίδας λαϊκών.

Ας δούμε όμως τώρα τα δύο Θαυμαστά γεγονότα.

Πρέπει να ήταν αρχές Ιουλίου του 2003 , αποφασίσαμε ενόψει του εορτασμού του Ιερού Ναού της 20^ης Ιουλίου, να τον βάψουμε εξωτερικά.

Έτσι ένα απόγευμα ο Πατέρας Πολύκαρπος, ο κοιμηθείς Γεώργιος Φουτσιτζής (είχε το γραφείο τελετών, τώρα το έχει ο υιός του) και εγώ μεταβήκαμε στον χώρο και ετοιμαστήκαμε να βάψουμε. Από ανατολικά όμως άρχισαν να μαζεύονται μαύρα σύννεφα να αστράφτει και να βροντά.

Γυρίζω στον πατέρα Πολύκαρπο και του λέω κάνε προσευχή και δώσε μας την ευχή σου να ξεκινήσουμε, μας προστατεύει ο Προφήτης και δεν θα βρέξει πριν τελειώσουμε.

Ξεκινήσαμε όντως την βαφή κάπου – κάπου ερχόταν και καμιά ψιχάλα αλλά χωρίς προβλήματα και μετά από δύο και πλέον ώρες τελειώσαμε το βάψιμο. Γύρω – γύρω είχε μαυρίσει ο ουρανός και άστραπτε συνεχώς.

Έπλυνα τα σκεύη και τα πινέλα και αποφασίσαμε να φύγουμε, εγώ μόνος στο αυτοκίνητο μου και ο Πατέρας πολύκαρπος με το αυτοκίνητο του Κου Γεώργιου.

Όταν έστριψα φεύγοντας και στην ευθεία της ασφάλτου προς το Κιλκίς και στα πρώτα σπίτια, ξαφνικά βρέθηκα μέσα σε έναν κατακλυσμό στην κυριολεξία λες και τράβηξα μια κουρτίνα και βρέθηκα σε άλλο χώρο, σταμάτησα και γύρισα προς τον Ναό και λέω μέσα μου πάει το βάψιμο, να όμως που δεν πήγε, γιατί στον χώρο δεν υπήρχε σύννεφο φώτιζαν οι ακτίνες του ήλιου και ξεχώριζε από το άλλο κατάμαυρο από την μπόρα τοπίο. Έκανα τον σταυρό μου και έφυγα , οι υαλοκαθαριστήρες δεν προλάβαιναν να καθαρίσουν την ριπτόμενη βροχή.

Την επομένη πήγα στον Ναό ο οποίος όντως δεν έπαθε απολύτως τίποτα , μόνο λίγα ίχνη βροχής στον προαύλιο χώρο.

Το δεύτερο θαυμαστό και κλείνω το αφιέρωμα είναι το εξής:

Κάποια Κυριακή μετά από το ανωτέρω συμβάν, είχα κάποια προσωπική υποχρέωση και έφυγα με που τελειώσαμε την Θεία Λειτουργία.

Το επόμενο Σάββατο, ως συνήθως μετέβην το απόγευμα για την τέλεση του εσπερινού. Η πρεσβυτέρα του Πατέρα Πολύκαρπου μου λέει: « την περασμένη Κυριακή που έφυγες ήρθε ένα ζευγάρι από την Θεσσαλονίκη ο σύζυγος πριν μια εβδομάδα χειρουργήθηκε από Καρκίνο και κατά την ανάρρωσή του στο Νοσοκομείο παρουσιάστηκε στον ύπνο του ο Προφήτης Ηλιού και του είπε: «Όταν βγεις από το Νοσοκομείο να πας στον Κιλκισιώτη Προφήτη Ηλία και να ζητήσεις (κάτι ..) από τον Ιερέα το οποίο το έχει εκεί».

Όντως μετά από μια εβδομάδα που βγήκε από το Νοσοκομείο, ήρθαν στο Κιλκίς ψάχνοντας για να βρουν τον ΙερόΝαό γι΄ αυτό και άργησαν.

Αυτά που του είπε ο Άγιος να ζητήσει από τον Ιερέα του Προφήτη Ηλιού τον «Κιλκισιώτη» υπήρχαν φυλαγμένα στον Ιερό Ναό από τον Πατέρα Πολύκαρπο ο οποίος και του τα έδωσε.

«Το θαύμα το βιώνεις και δεν μπορείς να το εξηγήσεις με την ανθρώπινη λογική», όπως έλεγε και ο Γέροντας Παϊσιος.

Τελειώνοντας αυτό το σύντομο αφιέρωμα, για τον Προφήτη Ηλιού τον Θεσβίτη, του Κιλκίς, εύχομαι και προσεύχομαι, ούτως ώστε να επαναλειτουργήσει ο Ιερός Ναός, για να μην αποτελέσει παρελθόν και ο χώρος γίνει ένα δασάκι με όλες τις «παρενέργειες» και την «μοίρα» των εγκαταλειμμένων χώρων.

Υ.Γ. Τα παραπάνω δύο θαυμαστά αναφερόμενα γεγονότα τα παραθέτω προς ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ!!! και όχι γι΄ατομική προβολή.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Προφήτου Ηλιού (Ἠλία)

Ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος, τῶν Προφητῶν ἡ κρηπίς,
ὁ δεύτερος Πρόδρομος τῆς παρουσίας Χριστοῦ,
Ἠλίας ὁ ἔνδοξος,
ἄνωθεν καταπέμψας, Ἐλισσαίῳ τὴν χάριν,
νόσους ἀποδιώκει, καὶ λεπροὺς καθαρίζει·
διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτὸν βρύει ἰάματα